Beste mensen,

Inmiddels ben ik precies een week terug in Nederland. De eerste dagen was het weer echt wennen! Het eten....de temperatuur.........het tijdverschil (zelfs de klok werd nog een uur terug gezet)...de regeltjes en systemen hier in Nederland....maar ook mijn gezin weer om me heen.
Ik voel me hier weer helemaal op mijn plaats. Het gaat goed met me.:) Intussen komen per mail de eerste foto albums van mijn lieve reisgenoten binnen....

Zoals beloofd volgt hier een beknopt verslag van de ashramdagen....niet alle persoonlijke bevindingen/belevingen zal ik opschrijven...

Voor mij was de ashram de mooiste ervaring van deze reis. Het ashramleven....de satsangs (lezingen) van Niranjan en de Ajapa Dharana cursus.
Woorden zijn woorden en hebben niet de lading met wat ik voel. Ik heb ontzettend veel geleerd, waar ik de komende tijd mee vooruit kan. Mijn kijk op een aantal zaken zijn veranderd. Er zijn zeker nog dingen die ik moet verwerken. Er is geen betere leerschool dan het dagelijkse leven. Het is de kunst om dit leven echt te leven!
De komende dagen worden enkele verhalen nog wat uitgebreid en voorzien van foto's.

We gaan weer even terug in de tijd...

Zaterdag, 13 oktober 2012 'Onderweg naar de ashram'

Onderweg per trein naar Jamalpur (nabij Munger)
We zouden die nacht om 01.00 uur vertrekken omdat het 'maar' een uur rijden zou zijn naar het treinstation. Toen ik na het slapen beneden in de lobby van het hotel aan kwam, bleek onze taxichauffeur en een afgevaardigde van een reisagentschap er al sinds 23.30 uur te zijn. Deze keurige man maakte een nerveuze indruk en vertelde dat hij zich zorgen maakte vanwege de drukte op de weg. Er zouden verkeersopstoppingen zijn. Maaike vond dat wel meevallen en zei dat we makkelijk om 01.00 uur konden vertrekken. Maar goed...we vertrokken kort na 01.00 uur. Ik probeerde tijdens de taxirit wat te gaan slapen en deed m'n ogen dicht. Ik voelde me wat wegdutten.....kort daarop werd ik wakker toen we in een soort file stil stonden. Het eerste waar iedereen aan dacht was: 'halen we op tijd onze trein'....ik viel weer weg in slaap en hoorde kort daarop: 'onze chauffeur is aan het spookrijden'....dat vond ik niet zo'n geweldig idee....maar zigzaggend gingen we verder. Op de vraag: Waarom spookrijden?...kwam al snel het antwoord: We hebben een trein te halen..

Plotseling werd er geremd..we blijken ook nog een lekke band te hebben. Er moest wat bagage achteruit gehaald worden, omdat de reserveband eronder lag. Met man en macht hoorde ik de chauffeur en afgevaardigde van het reisagentschap aan het wiel rukken en moeren los- en weer vastdraaien..
Toen weer verder in de donkere nacht...talloze auto's met nauwelijks verlichting hebben we ingehaald. Gelukkig de eerste aankondigingsborden voor het treinstation doemden.
We hebben het gehaald! Wat een spooktocht! Snel de taxibus geparkeerd. Er werd een handkar voor de bagage geregeld en met snelle pas richting het perron. Onze trein bleek 20 minuten vertraging te hebben opgelopen. Dat kwam nu heel goed uit. We konden bijna meteen instappen.

Normaal gesproken heeft iedereen een plekje in de trein. Je hebt namelijk een treinkaartje en een plaats is gereserveerd en bevestigd op je naam. Ik had al snel mijn plaats gevonden. Enkelen van mijn reisgenoten troffen hun plaats bezet aan. Er lagen andere mensen te slapen. De treinconducteur moest er worden bijgeroepen. En na een controle en een uur verder had iedereen een plaats. Niet per definitie de plaats van je treinkaartje....maar een ander aangewezen plaats. Op dat moment ben je moe en wil je slapen en maakt het niet meer uit. Helaas waren er geen voldoende dekens en kussen beschikbaar. Ik heb die nacht bijna niet geslapen vanwege de airco en het gebrek aan een deken en kussen. Gelukkig had ik wel een lakentje.

Na deze spannende nachtelijke rit per taxi en trein zijn we op het treinstation in Jamalpur aangekomen. Vanaf hier reden we per taxi dan het allerlaatste ritje naar de ashram in Munger. Het is een stukje van ongeveer 25 minuten. Ik wist dat mijn dochter Simone vandaag jarig was. Ik moest wel rekening houden met het tijdverschil van 3,5 uur. In India is het 3,5 uur later. Als ik te snel zou bellen zou Simone nog in haar bed liggen. Van Marion had ik in de avond daarvoor nog een sms gehad dat ze wat vroeger naar de training moest. Dus dat kwam goed uit. Op het moment dat we arriveerden in de ashram lukte me het om haar 'live' aan de de telefoon te krijgen en te feliciteren met haar 20e verjaardag.

Haaaa...heerlijk weer hier in de ashram. Vertrouwd omdat ik in 2009 hier 4 dagen ben geweest. Zoals bij de meesten bekend, is mijn doel hier in de ashram om de lezingen van Swami Niranjan en de cursus bij te wonen.
Verder natuurlijk het echte ashramleven. zoals bijvoorbeeld werken in de keuken.
Swami Muktidharma kwam ons tegemoet lopen om ons te begroeten We gingen ons bij de receptie inchecken. De paspoorten werden bij Maaike ingeleverd. Ikzelf ging in een rij op de grond zitten om mijn persoonlijke waardevolle (geld) spullen in bewaring te geven. Je moest op een formulier precies de aantallen bankbiljetten en geldeenheid aangeven en uittellen. Deze werden in een enveloppe gedaan en in een kluis gelegd. Op dat moment viel er een last van me af. Twee weken lang heb ik met een geldbuidel op mijn buik rondgelopen. Nu ben ik hiervan verlost!

Vandaag stond er nog niets op het programma. Ik deelde zoals gewoonlijk met Spencer een kamer. Ons gebouw was gloednieuw!

Ik was in 2009 nog getuige van een betonnen omhulsel. Pas dit jaar zijn een aantal nieuwe gebouwen in gebruik genomen. Dat moet ook wel omdat er steeds meer mensen de ashram bezoeken. Mannen zijn gescheiden van vrouwen. In principe lig je met 2 personen op een kamer.
Het is17.00 uur. Toen werd het tijd voor het avondeten.

Heerlijke rijst met bonen in een lekkere saus en chapati (brood). Het is de bedoeling dat je steeds in stilte (mouna) eet. Op die manier ben je even bij jezelf en je gedachten en proef je daardoor het eten beter. Ik moet er ook steeds aan blijven denken om op tijd mijn Paludrine (malariatabletten) in te nemen. Frans, ook een Paludrineslikker, herinnert me er steeds weer aan. We deden dit bij het ontbijt en avondeten. Dus 2x per dag.....en als we straks weer in Nederland..nog eens 4 weken lang.
Om 18.00 uur was het kirtan zingen. Vanavond stond in het teken van de Maha Mrityunjaya mantra. Er werden namen voorgelezen van mensen die bijvoorbeeld ongeneeslijk ziek waren en waarvoor deze kirtan werd gezongen. Er werd een hele lijst opgelezen en ik kreeg last van mijn knieën....want je zit daar namelijk altijd op de grond. Tenzij je iets mankeert kun je op een stoel zitten. Na een paar keer mijn benen te strekken ging het wel weer. De mantra werd 108 keer gezongen. Dit is ook het aantal kralen aan een mala (kralensnoer). Er werd door een kinderkoortje voorgezongen en iedereen zingt het dan na. Het was een heel mooie happening. Aan het eind had ik opnieuw pijnlijke knieen en vermoeide rug. Ik besefte toen dat ik al een lange vermoeiende (reis)dag achter de rug had.

Terug op de kamer samen met Spencer nog even de dag doorgenomen...voor hem de 1e dag dat ie niet gerookt heeft....

Welterusten...gaap...

Munger, zondag 14 oktober 2012

Afgelopen nacht heb ik heerlijk geslapen. Van 's avonds 20.00 uur tot 05.00 uur in de ochtend. Ik had de wekker op 06.00 uur ingesteld, maar ik werd al om 05.00 uur wakker. Er is hier een of andere ashramklok. Elk uur hoor je op het hele terrein een deuntje gevolgd met een aantal klokslagen....grappig eigenlijk!
Vanmorgen was er Chai (thee), linzen en koekjes bij het ontbijt. Zeer smaakvol en meer dan genoeg. Ik merk dat ik las had van wat hoofdpijn. Dat had zeker te maken met het afkicken van koffie en het onregelmatig slapen tijdens de treinreis.

Na het ontbijt...iets waar ik lang naar had uitgekeken...een satsang (lezing) door mijn leermeester Swami Niranjan. Daar zat hij dan! Wat een uitstraling!! Iedereen voelde zijn aanwezigheid. Hij keek in je ziel.

Iedereen werd persoonlijk voorgesteld. Je naam en land werd opgenoemd...je ging dan staan en groet dan met 'Hari Om'. Was trouwens wel heel grappig. Rob en José stonden bij de ashram vermeld dat ze uit Nieuw Zeeland kwamen, waardoor iedereen moest lachen. Niranjan ging daar nog op een humorvolle manier verder op in.

Niranjan legde uit dat de satsangs (lezingen) in het teken van Navaratri stonden. Deze zouden over 2 dagen plaats vinden. Niranjan legde uit wat Navaratri betekent.
Navaratri is een hindoestaans festival waarbij de drie verschijningsvormen van de hindoestaanse Moedergodin Shakti worden aanbeden. Het is een festival wat in totaal negen nachten en tien dagen duurt. Navaratri staat bekend als een festival van dans en aanbidding. Navaratri is één van de belangrijkste hindoestaanse festivals en symboliseert de triomf van goed over kwaad. Nava betekent letterlijk negen in het Sanskriet en ratra betekent nachten. De tiende dag van het feest wordt Dasera genoemd. Tijdens deze periode worden Durga, Lakshmi en Saraswati vereerd als drie verschillende manifestaties van Shakti. Shakti representeert de dynamische krachten die volgens het hindoeïsme door het universum bewegen. De eerste drie dagen van Navaratri zijn gewijd aan de godin Durga, de zogenaamde krijgergodin. Haar verschillende incarnaties, Kumari, Parvati en Kali, worden tijdens deze drie dagen aanbeden. De drie dagen daarna staan in het teken van de godin Lakshmi, de godin van de welvaart. De laatste drie dagen worden gebruikt om de godin van de kennis, Saraswati, te aanbidden.

Niranjan had het vervolgens nog over de eenheid van 'Head, Heart and Hands'. Hoe je deze moest ontwikkelen om een liefdevol mens te worden.

De komende Satsangs zou Niranjan hier verder op in gaan.
Van al deze lezingen worden boekjes (de zogeheten Satsang series) uitgebracht die volgend jaar oktober bij de Wereldconventie worden aangeboden.

Poeh...........wat een lezing....muisstil was het de meeste tijd ....afgewisseld met wat humoristische voorbeelden door Niranjan.
Ik keek alweer uit naar de volgende satsang over 2 dagen.

Nog even over onze slaapkamer in het nieuwe gebouw.

Mooie bedden met een dikker matras dan in 2009. Een mooie afsluitbare kledingkast, met daarin extra dekens en een muskietennet. Spencer en ik hebben onze slaapkamer op de 1e verdieping, kamer 102. Beneden, gelijkvloers, is de toiletgelegenheid. Links een aantal toiletten, in het midden de wastafels en rechts de douchehokjesl. Uhm...even uitleggen....de douchehokjes zijn niet zoals je deze voorstelt zoals in Nederland. In elk douchehokje staat een grote emmer en een kannetje. In de muur zit een kraan. Het is de bedoeling dat je de emmer vult en met het kannetje het water op je lichaam gooit. Zeer verfrissend, en zeer kostenbesparend! Je gebruikt veel minder water dan dat je dit met een gewone douche zou hebben. Het gebouw heeft iemand als gebouwverantwoordelijke aangesteld. Verder is er iemand verantwoordelijk voor de verdeling van het corvee. En tenslotte is er ook nog iemand aangewezen die controleerd of iedereen om 20.00 uur in het gebouw aanwezig is voor de nachtrust.
Je moet jezelf iedere avond op een lijst aanvinken dat je op de kamer bent en in het gebouw blijft voor de nacht. Spencer was het een keer vergeten om aan te vinken, met het gevolg dat er na 20.00 uur aan de deur geklopt werd voor controle. Toen hij zag dat Spencer er was, was alles oké en kon hij worden afgevinkt voor aanwezig. Het lijkt allemaal een omslachtig systeem, maar het werkt uitstekend. De Ashram voelt zich namelijk volledig voor jou en je veiligheid zeer verantwoordelijk.

Voor aanvang van de cursus vanmiddag hadden we nog een korte introductie met de overige deelnemers van de cursus. Deze mensen komen voor een groot deel uit Nieuw Zeeland, een paar uit de USA, Canada en een persoon kwam uit Delhi. Een leuke jongen overigens!

'S middags de aanvang van de cursus Ajapa Dharana gegeven door Swami Karma Karuna uit Nieuw Zeeland.

Zij runt samen met Swami Muktidharma het centrum Anahata. Ze legde uit dat Muktidharma opdracht had gekregen om voorbereidende werkzaamheden te verrichten voor de komende Wereldconventie volgend jaar.
We kregen de eerste yoga oefeningen. Daar waren we ook wel aan toe. De afgelopen weken is daar geen tijd voor geweest. Mijn lichaam voelde ook zeer stijf.

Langzaam kwam er verbetering. De oefeningen waren uiteindelijk erop gericht om een langere tijd te kunnen zitten, want de meditatie oefening Ajapa Dharana gebeurt in meditatie zit. Na de yoga houdingen gingen we aan de slag met de 1e fase van de meditatie Ajapa Dharana. Mooie maar tegelijkertijd ook een inspannende oefening. Je moet dan wel zo'n 25 minuten doodstil zitten. Ik was niet ontevreden na deze eerste les.

Er was een verassing vanavond. In 1e instantie zou er geen avondprogramma zijn. Maar tot onze verbazing werd er een film gedraaid, genaamd Evan Almighty uit 2007. Het verhaal gaat over het bouwen van de Ark van Noah....ach een B-film maar toch wel humoristisch en met een boodschap. De film was in de openlucht....had gelukkig wel muggencreme bij me.

Munger, maandag 15 oktober 2012 'Ashramroutine'

Vanmorgen vroeg opgestaan. De yogalessen waren van 05.30 tot 06.30 uur. Echte 'wakker worden' oefeningen
Om 07.00 uur ontbijt, uiteraard in stilte.
Van 07.30 - tot 08.30 uur Seva. Voor mij betekende dit dat ik in ons eigen gebouw schoonmaakwerkzaamheden ging doen. Anderen melden zich bij de receptie van het hoofdgebouw om daar bepaalde klusjes te doen.
Om 09.00 uur kregen we weer het vervolg van de Ajapa Dharana meditatie. Het is hier nu niet van belang om op deze techniek in te gaan.
Om 11.30 uur wasde lunch. Hierna is het rusten tot 13.30 uur. Je kon dangewoon op bed gaan liggen of wat gaan schrijven of wandelen. Dan is er de theepauze om 13.30 uur en hierna Seva vanaf 14.00 uur. Later in de middag het vervolg van de Ajapa Dharana cursus.'s Avonds is het Kirtan zingen. Dit is zo'n beetje de ashramroutine voor mij. Maar....er kan altijd van afgeweken worden....

Munger, dinsdag 16 oktober 2012 'Satsang serie Swami Niranjan'

Vanmorgen eerst het yoga gedeelte gedaan en de Seva. Hierna volgde weer een Satsang van Niranjan. De satsang vond plaats op de 2e verdieping van het hoofdgebouw. Hier was een gigantisch grote zaal waar enkele honderden gasten de lezing konden bijwonen. Tevens vormde deze satsang de opening van de Navaratri. Deze ochtend ging Niranjan o.a. in op de evolutie van de mens en zijn religie. Alle religies passeerden de revue. Met heldere bewoordingen sprak hij zich uit dat de religies zijn ontstaan vanuit de gedachten van de mens. Hij benadrukte dat hij tegen geen enkele religie was!
Niranjan beëindigde elke satsang met een humoristische anekdote en een samenzang waarbij hij zelfs ging staan en klappen. Iedereen zong en danste dan mee.Je kon dan zijn grote glimlach van oor tot oor zien.....wat een man!!!

Vanmiddag konden we in de ashramwinkel boeken kopen. Ik had de ontbrekende satsang yogadristhi boekjes van Niranjan gekocht. Een spotprijsje...slechts 100 roepies elk. Nog geen Euro 1,80 per stuk. Verder had ik nog een kleine armband mala gekocht. Mijn reisgenoten kochten erop los. Voor de meesten waren het allemaal nieuwe en onbekende boeken. Ik heb alle boeken thuis in mijn bezit!

Vanmiddag heb ik in de keuken gewerkt. Dat was heel erg leuk! Ik kreeg van een dame een briefje in mijn handen gedrukt dat ik 40 kilo aardappelen moest afwegen uit een zak van 50 kilo. De overige 10 kilo moesten in 2 porties van elk 5 kilo verdeeld worden. Verder 3 kilo wortelen en 2 kilo sperzieboontjes. Na het afwegen moest ik deze naar een genoemde ruimte brengen waar andere reisgenoten en cursisten de groenten moesten snijden of schillen. Wat we dan 's middags aan groenten in de keuken verwerkte, zag je bij het avondeten terug. Een heel leuk samenzijn was dit. Op dat moment heb je wat meer contact met je mede reisgenoten. We zien elkaar wel, maar contacten zijn beperkt vanwege het ashram programma. Sowieso is het tijdens het eten altijd Mouna (stilte). Op deze manier kom je ook wat meer in contact met jezelf...en daar gaat het juist om.

Later in de middag het vervolg van de Ajapa Dharana cursus. Weer een fase in de oefening verder. Best pittig omdat je veel met visualisatie moest werken. Mij ging dat gelukkig goed af. En het bleef maar warm....tegen de 38 graden. Je blijft zweten...en daarom is het belangrijk om water te blijven drinken. Nu we het over het drinken van water. Er is maar één aftappunt voor drinkwater, en dat is naast het hoofdgebouw. Daar staat een watercontainer met een kraantje. Hier kun je veilig drinkwater tappen. Als je er een langere tijd in de ashram verblijft kun je je gewend maken om water uit de overige kranen te drinken. Dit water is ook zuiver, maar iets minder gezuiverd.

Vanavond werden we uitgenodigd voor een havan (vuurceremonie) in de Achara.

(De Achara)

Dit is een krachtplaats waar vaak invocaties/mantra's gezongen worden. Hier beoefent Niranjan zijn dagelijkse sadhana. Deze plaats in de Achara is normaal gesproken voor niemand toegankelijk. Hooguit bij hoge uitzondering. Speciaal voor Navaratri zijn wij met nog een aantal genodigden daar welkom. Op het terrein zijn kleine tempeltjes gevestigd waar de goeroes zoals Sivananda en Satyanda worden vereert. Verder is er een speciale plaats ingericht waar de vuurceremonie (havan) kon plaatsvinden. Swami Niranjan vertelde ons dat de komende dagen elke ochtend om 06.00 uur en elke avond om 18.30 uur een Havan zal plaatsvinden.
Iedereen kreeg een plaatsje op de grond toegewezen. Ik voelde een enorme energie/power!!Vervolgens starte de muziek, waarbij Niranjan eerst Sivananda en Satyananda zegent. Hierna nam hij plaats voor de havan. Nu volgde een gezamenlijk reciteren van een 1000 mantra durende tekst. Elke mantra eindigde op swaha, waarbij speciale kruiden op het vuur gegooid werden. Swami Niranjan zat bij het vuur met enkele sannyasins. Geweldig mooi om te zien...en je voelde heel goed de uitwerking in de vorm van power/energie vanwege deze havan. Doordat dit soort havans hier vaak plaatsvinden, wordt dit gebied enorm opgeladen. Zo'n havan heeft een geweldige uitwerking op alle levende wezens en hun omgeving. Het is wel een lange zit.

Munger, woensdag 17 en donderdag 18 oktober 2012 'Satsang series Swami Niranjan'

Vanaf gisteren volgen we dus de komende dagen hetzelfde tijdschema:
06.00 uur In de Achara, havan met Niranjan
09.00 uur Satsang serie mbt Navaratri met Niranjan; thema ging voornamelijk over je eigen verantwoordelijkheid en keuze en de levensfases van de mens (ashramas)

's Middags weer het vervolg van de cursus Ajapa Dharana....de cursus wordt steeds pittiger, maar zeer zeker niet minder interessant.
Tussen de bedrijven door heb ik met mijn fotocamera vele foto's gemaakt van de mooie tuinen van de ashram.

De afgelopen dagen kwam ik nog oude bekenden van eerdere reizen tegen. Allereerst een Nederlandse vrouw. Ik zag en sprak haar in 2005 in de ashram in Rikhia en in 2009 hier in Munger. Ze is hier in de ashram in Munger blijven wonen. Ik kwam ook nog een andere vrouw uit Slovenië tegen. Haar kende ik nog van Rikhia in 2009. Zij volgt nu de 3 jarige Sannyasa opleiding. Deze is afgelopen januari gestart. Heel toevallig kwam ik ook nog een Engelsman tegen die dezelfde cursus in 2009 in Rikhia deed. Ook hij volgt nu de 3 jarige opleiding. Heel erg leuk om deze mensen/bekenden weer terug te zien.

18.30 uur In de Achara, havan met Niranjan

Munger, vrijdag 19 oktober 2012 'Satsang serie Swami Niranjan verjaardag Karlijn en initiaties'

Twee belangrijke dingen vandaag:
1. Vandaag is Karlijn jarig.
We hadden in Varanasi een koperen Ganesha beeldje voor haar gekocht. We zouden dit vanmiddag gezamenlijk aan haar geven.
2. Vanavond worden belangstellenden geinitieerd door Swami Niranjan op de bijzondere locatie Paduka Darshan, ook wel Sannyasa Peeth genoemd.

Maar eerst:
06.00 uur In de Achara, havan met Niranjan
09.00 uur Satsang serie mbt Navaratri met Niranjan; thema ging voornamelijk over 'goede en slechte gedachten' en hiervan je eigen getuige te zijn
's Middags werd er tijdens het cursus gedeelte uitleg over de initiaties gegeven. Sommige reisgenoten en cursisten hadden aangegeven om een mantra te ontvangen, anderen een spirituele naam en anderen kozen voor een initiatie in Jignasu of Karma Sannyasin. Karma Karuna en Maaike gaven uitleg over deze initiaties.

Vanavond zal Swami Niranjan initiaties geven op de locatie Paduka Darshan, ook wel Sannyasa Peeth genoemd. Deze ligt op loopafstand van de ashram en hier staat het huis waar Satyanandawoonde voordat hij de ashram ging bouwen.

Direct na de lunch hadden we, zonder dat Karlijn het wist, afgesproken om haar verjaardag een beetje te vieren.

Er was ook een fluitspeler die op ons signaal een mooi lied begon te fluiten. Op een grasveld was een mooi laken uitgespreid versierd met bloemetjes en een mand vol met versnaperingen. Maaike had een fles Aloe Vera bij. Een scheutje van dit in je glaasje met water gaf een heerlijke frisse smaak. Even nadat iedereen er was kwam heel verrast Karlijn aanlopen. De fluitspeler begon te blazen op zijn fluit. Karlijn was helemaal verrast. Dit is toch wel een heel bijzondere manier om je verjaardag te vieren zover van huis! De versnaperingen werden uitgedeeld...en ons kadootje door Karlijn uitgepakt.

Ze was helemaal ontroerd toen ze het beeldje zag. Dit beeldje zou een bijzondere plaats in haar yogaruimte krijgen. En het zal voorgoed een herinnering aan deze dag/reis en groep zijn.

De mensen die geinitieerd willen worden moesten even voor ons naar Paduka Darshan. Zij werden op de juiste plaats gewezen. Kort daarop ben ik met een grote groep naar die locatie vertrokken. Het was ongeveer een klein kwartiertje lopen.

Tijdens de wandeling kwam ik spelende kinderen tegen, maar ook nieuwsgierige mensen. De locale bevolking heeft veel ontzag voor de ashram. Hieraan kun je zien dat de ashram vele goede dingen voor de directe omgeving doet. Toen ik op het terrein Paduka Darshan aankwam werd ik naar mijn plaats gebracht. Er was een podium met een gigantische glazen wand met de afbeelding van de Sri Yantra.

In het midden van het grasveld waren grote cirkels met daarin de mensen die geinitieerd werden.

Zij waren herkenbaar aan de kleur van de omslagdoeken. Wit was voor de mantra....geel voor Jignasu....en oranje voor Karma Sannyasin.
Swami Niranjan opende de avond zittend op het podium. Hij startte de havan met de bekende 1000 mantra's. Tijdens deze havan ging hij de mensen initiëren. Hij hield dan een mala voor zijn voorhoofd en hing deze vervolgens bij de persoon om, begeleid met een boekje. Bijzonder mooi en ontroerend om te zien. In de tijd dat ik zelf de initiatie kreeg, in 2001, 2005 en 2009 had ik mijn ogen gesloten. Nu kon ik van dichtbij meemaken hoe dit in zijn werk ging. Ondertussen werd ik gestoken door een paar muggen. José en Rob boden mij gelukkig een muggenstick aan. De insectenplaag werd steeds erger. Iedereen had er last van. Op de ruggen voor mij zag ik zelfs een paar krekeltjes kruipen. Iedereen zat in zijn haren. Gelukkig kon het nu niet lang meer duren. Swami Niranjan sloot deze avond af en we liepen rustig richting de uitgang. Hier werden we in 2 rijen opgesteld voor het vervoer per auto naar de ashram. 's Avonds is het op straat te onveilig om alleen rond te lopen. Zoals al eerder gezegd, voelt de ashram zich volledig verantwoordelijk voor ieders veiligheid. Daarom werd iedereen per auto terug gebracht. Uiteindelijk was het al laat geworden.
We moesten toen nog eten en daarna snel naar bed.....morgen weer een dag!

Munger, zaterdag 20 oktober 2012 'Satsang series Swami Niranjan' + persoonlijke ontmoeting

Onze voorlaatste dag in de ashram.
Vandaag weer een verassing.....we hebben een persoonlijke ontmoeting met onze cursusgroep en Swami Niranjan. Dit zal zijn om 07.45 uur in de Jyoti Mandir.

Maar eerst:
06.00 uur In de Achara, havan met Niranjan

Meteen na de havan de persoonlijke ontmoeting met Niranjan in de mandir.

Hij vertelt ons over de wereldconventie volgend jaar en wat de plannen zijn voor de komende jaren. Ook passeren nog recente onderzoeksuitslagen wat yoga voor uitwerking heeft in de gezondheidzorg. Dit heeft er toe geleid, dat vanaf nu in heel Australië yoga als erkende therapie mag worden toegepast in de zorg. Dat is een doorbraak....een mijlpaal!! Verder de plannen voor de komende jaren. Er worden steeds meer onderzoeken gedaan naar de uitwerking van yoga op de mens en zijn omgeving. Verder kondigt Niranjan een nieuwtje aan: Een eenmalige9 maanden durendeGurukul lifestyle cursurswordt van 01 februari t/m 31 oktober 2013 in de ashram gestart. Dit is een unieke kans en buitengewone ervaring voor de geinteresseerde.

Na deze uitleg was er korte tijd voor het stellen van vragen. Deze vragen gingen over de betekenis van de spirituele namen die de mensen gisteren bij de initiatie hebben gekregen. Dan was ineens de tijd om, omdat Niranjan meteen om 09.00 uur de satsang ging doen. Hij zegende nog een paar mala's en ik kon nog net op tijd een pak met 'Nederlandse' koekjes overhandigen, wat hij erg op prijs stelde.

Aansluitend was om 09.00 uur de Satsang. Niranjan sprak zeer bezield over een groot aantal onderwerpen. Een van deze onderwerpen was Dharma. Je moet jezelf afvragen of je overeenstemmig je dharma (doel in het leven) leeft.
Heel belangrijk is dat je HOOP' nooit mag verliezen, en dat je in jezelf moet geloven. Hij gaf een voorbeeld: 'Er zijn 3 kaarsen. Kaars 1 gaat uit; deze kaars heet VREDE; kaars 2 gaat uit; deze kaars heet LIEFDE. De 3e kaars heet HOOP en met deze kaars steekt een klein kind de 2 overige kaarsen opnieuw aan. Een heel mooi voorbeeld.
Verder sprak Niranjan over het belang van de persoonlijke mantra. Dit is het belangrijkste wat er is. Door het herhalen van de mantras komen herinneringen en indrukken (samskaras) naar boven zodat je daarvan voor altijd kunt bevrijden. Nog vele andere belangrijke onderwerpen kwamen aan bod.
We besloten deze satsang met een paar kirtans.
Voor mij was dit tevens de laatste satsang omdat we morgen vertrekken.

Vanavond gingen we weer naar de Paduka Darshan voor de havan met de 1000 mantras.

Steeds vind ik dit een buitengewoon krachtige beleving. Er gebeurt dan iets met je. We zongen nog een paar kirtans. Tot slot was er nog een gast optreden van een van onze cursisten. Hij kwam uit Hawai...en hij zong 2 Hawaiaanse liedjes en speelde een ukulele. Het klonk zo mooi....ALOHA....hahahaha...iedereen klapte en lachte om deze vrolijke liedjes.
Hierna werd iedereen weer veilig per auto naar de ashram gebracht.

Op onze kamer hebben Spencer nog heerlijk de dag doorgenomen. Spencer vond deze ervaringen op de ashram ook geweldig. En....hij rookte nog steeds niet!! Knap dat ie dit zo goed volhoudt....samen maakten wij er grapjes over....hoe zou een sigaret smaken? plaagde ik dan. En hij weer...hoe zou een kop koffie smaken....haha....en meer van deze onzin. We hebben in elk geval veel plezier samen.......

Van Niranjan heeft iedereen een volle tas met boeken, CD's, pot met rijst, eej sjaaltje etc. gekregen. Een kadootje van de ashram en stimulans om kennis te onderhouden van deze mooie Satyananda yoga traditie.

Zondag was het afscheid nemen van de ashram en wachten we op de taxi's voor het vervoer naar de nachttrein richting Delhi.....

Niet voor Aris....

Aris besloot om nog 2 weken in de ashram te blijven. Hij gaat samen met Swami Muktidhama een rotstuin aanleggen bij de Paduka Darshan.