Varanasi, 11 oktober 2012 'Tempelbezoek in Varanasi........een droom valt in duigen..'

Vanmorgen ben ik samen met Yvonne wat tempels gaan bezoeken in Varanasi. Aan de overkant van ons hotel stond een oud mannetje met een fietsriksja. Met wat woorden en gebaren of hij ons naar wat tempels kon brengen....en uiteraard kon hij dat. Yvonne en ik zouden naderhand hem een nog overeen te komen bedrag betalen. Dat lag er natuurlijk ook aan of we lang zouden wegblijven en of hij een grote afstand zou moeten fietsen.

We zijn gestart met de Hanumantempel, oftewel de apentempel genoemd. We moesten onze tas, mobiele telefoons en camera's in een kluisje opbergen. Alles was beveiligd. Ik herinner me nog van de reis van 2009 dat er kort daarvoor een bomaanslag is geweest met zo'n 60 doden. Het had te maken met een kwestie tussen moslims en hindoes. Helaas kon ik hierdoor geen foto's maken. We zijn door de beveiliging en konden langs een soort apenkooi doorlopen naar het tempelcomplex. Het was al snel duidelijk waar we moesten zijn. Een paar rijen mannen en vrouwen stonden apart opgesteld. Met een paar roepies, of zoveel je kunt missen deed je een offergave tegenover een Brahman (priester). Hij bracht een stip aan op mijn voorhoofd. (ook wel Tika genoemd). Daarna is het de bedoeling dat je je hand opent, waarbij je Gangeswater in je handpalm krijgt met de bedoeling dat je dit opdrinkt. En dat moet je dus niet doen, anders word je ziek. Ik deed een gebaar alsof...daarna loop je achteruit rustig naar achteren.

Yvonne was inmiddels ook klaar en we zijn toen naar een bijgebouw gelopen. Hier zaten 3 brahmanen, en we werden met z'n tweeen uitgenodigd voor een puja (ritueel), waarbij we op een rietje matje moesten gaan zitten. We kregen opnieuw een Tika, een gezegend bloemetje in de handen, en er werden een aantal mantras door hen gezongen. Er werden koortjes rondom mijn pols gestrikt. Het was heel bijzonder. We kregen een of ander rijstbolletje en het is de bedoeling dat je dit dan opeet. Ook dit hebben we voor de zekerheid maar niet gedaan. Maar toen.....toen moest er opeens afgerekend gaan worden. Of we maar snel 500 Roepies wilden betalen...daar trapten we gelukkig niet in. We betaalden hen 50 roepies en zijn boos weggelopen. Je gaat je afvragen of dit nog wel zuiver op de graat is?

Ons riksjamannetje hadden we nog getrakteerd op een chai, en we gingen aan de overkant van de tempel wat drinken. Een gesloten flesje met Mangosap. Was lekker koel...en je moet blijven drinken....ze komen nog even langs met wat ijsblokjes...en ook dit kun je maar beter niet pakken.

Hierna gingen we door naar de Durgatempel...dit bleek een gloednieuwe tempel uit 2009 te zijn.

Zag er aardig uit maar een beetje aan onze tijd aangepast...dus blingbling met mooi marmer. Foto's nemen mocht dan wel.

Door naar de volgende...in mijn ogen de echteoudeDurgatempel.

Mooi rood aan de buitenkant. Binnen aangekomen de schoenen uit en het verzoek of we meteen wilde betalen..bah.. Wij naar binnen, werden weer gezegend,,,omhangen met een bloemenkrans en langzaam achteruitlopend naar achteren. Ook hier mocht niet gefotografeerd worden. Bij de schoenen teruggekomen zei het mannetje dat we weer moesten betalen. Nou ja zeg!! Ik reageerde boos met money, money, money...

...niet betaald dus!!

Haaa.... ons riksjamannetje stond er nog.... Door naar Viswanath tempel....oftewel de Golden Temple. Vol verwachting door de smalle steegjes naar deze tempel. Onderweg nog een paar verkopertjes afgewimpeld...het lukt ons heel aardig om dit te doen. Ook een zonnebril dragen zorgt ervoor dat je geen direct oogcontact maakt met hen. Dat scheelt enorm. In de verte werd het alsmaar drukker..de tempel was dichtbij... We kregen te horen dat je een paspoort moest tonen en dat je overtuigend Hindoe moest zijn om de tempel te betreden....?? .......een droom valt in duigen.....! Wat een anti-climax.

We werden steeds benadert...door arme kindertjes...bedelend...en af en toe moet je wat geven. Dit keer kocht Yvonne wat te eten voor 2 kinderen. Een wat groter kind met een klein kindje op z'n arm....

......pffff...wat doet het dan toch pijn om dit te zien..........

Inmiddels was het na 13.00 uur en tijd om te gaan eten bij de German Bakery. Helaas was deze zaak overgenomen door Koreanen. De sfeer die het had in 2005 en 2009 was niet meer terug te vinden. Vies plakkerig menuboekje en een lange wachttijd voor ons eten, terwijl wij zo'n beetje de enige waren in deze zaak.

We besloten om weer met ons riksjamannetje terug te gaan naar ons hotel in Assi Ghat. Onderweg afgesproken met Yvonne om hem niet meer te betalen dan 200 Roepies. Dit verdient een riksjarijder met een dag hard werken. Voor onze chauffeur was dit voor een halve dag werken veel geld....en dan toch nog mopperen? Ach...en wij lachen ermee...we weten wel beter....we zijn het nu gewend.

Als je er zo even over nadenkt, dan zijn de puja's door sommige brahmanen heel zuiver en heilig...echter er zijn ook heel veel oplichters, die er veel aan verdienen....'money makes the world go around'. Desondanks hebben Yvonne en ik heel war gelachen en plezier gehad deze ochtend.

Tjongejonge...wat hebben we toch mooie momenten mogen genieten, hier in Varanasi! Wat is India toch rijk aan rituelen. Dankbaarheid en devotie....Morgen (vrijdag 12 oktober) de laatste dag in Varanasi. We vertrekken dan in de avond per slaaptrein naar de ashram in Munger. In Munger hebben we dan de cursus in de bijzondere techniek ' Ajapa Dharana'.

(foto's: Ashram in Munger ook wel Ganga Darshan genoemd)

Vanaf dat moment zal het op deze reisweblog stil worden. Ik heb in de ashram geen mogelijkheid voor internet, en dat is ook niet de bedoeling.
Morgen is het nog even een rustdagje...onszelf voorbereiden voor de treinreis, misschien nog een wasje en dan uitchecken. We verlaten alle drukte, hectiek, chaos, maar ook schoonheid en gaan op weg naar de stilte....

Onze fijne groep:Corry, Karlijn, Diny, Alde, Tamara, Frans, Spencer, Aris, Maaike, Mary, Yvonne en ikzelf nemen alvast afscheid van jullie! Pas goed op jullie zelf! Ik laat wel weer van me horen.

Groetekus Ron